Hoe ik fotografeer | Insecten fotograferen

Ik ben al van kinds af aan gek op de natuur, maar ik begon pas met natuurfotografie toen ik biologie studeerde aan de universiteit. Nadat ik afstudeerde, besloot ik professioneel fotograaf te worden en reisde ik af naar Ecuador. Daar werkte ik drie jaar lang aan mijn eerste fotografieprojecten. Ik heb door de jaren heen verschillende diersoorten gefotografeerd, maar de afgelopen tijd richt ik me voornamelijk op insecten.

Je inlezen over het subject

Insecten vind je overal en daarom zijn ze zo geschikt om te fotograferen. Je vindt ze in de tuin, op straat, in het park en zelfs in huis. Neem voordat je gaat fotograferen de tijd om je over de insecten in te lezen, zodat je meer te weten komt over hun dagelijkse activiteiten en beter weet wanneer, waar en hoe je ze kunt vinden. Er is veel leuks om te fotograferen, als je maar goed kijkt.

Insecten gedragen zich op verschillende manieren, dus je moet ook verschillende technieken gebruiken om ze te fotograferen. De foto van de libelle heb ik bijvoorbeeld vroeg in de ochtend gemaakt, bij een lage temperatuur en in een rustige setting. Dankzij mijn statief en FE 50 mm f/2.8-macrolens kon ik heel dichtbij komen zonder dat de libelle ging bewegen. Als de zon eenmaal opkomt, warmen libellen op en beginnen ze met vliegen. En dan is het onmogelijk om een shot van dichtbij te maken. Het is heel belangrijk om dit soort details te weten. Alles wat je nodig hebt, is kennis en wat oefening. En een beetje geluk natuurlijk.

Veldwerk

Elke dag en nacht is anders als je gaat fotograferen. Het hangt allemaal af van het dier dat je fotografeert. Insecten zijn vaak iets makkelijker, omdat er meestal meer van te vinden zijn dan zoogdieren. Je krijgt daardoor veel vaker de kans om bepaald gedrag van deze dieren te fotograferen.

Voor mijn recente insectenprojecten heb ik mijn Sony α7R III, α7R IV en lenzen meegenomen naar het regenwoud, meestal 's nachts. Ik maak de halve nacht foto's en krijg dan vaak maar drie uurtjes slaap. Ik word hier zo enthousiast van, want er zijn 's nachts zo veel verschillende insecten te vinden dat ik voor mijn gevoel tijd verspil als ik slaap.

De locaties van mijn projecten zijn niet altijd extreem, maar brengen wel elk hun eigen uitdagingen met zich mee. De onderstaande foto is bijvoorbeeld genomen voor de zondagskrant in Spanje, voor een artikel over de overlast die door Aziatische hoornaars werd veroorzaakt, waaronder de dood van duizenden inheemse honingbijen. Een van de boeren had het heft in eigen handen genomen en schrikdraad rondom de bijenstallen geplaatst om de wespen te doden en zo zijn bijen te beschermen. Om de constructie te kunnen fotograferen, moest ik een imkerpak aan en ondertussen goed mijn best doen om het schrikdraad niet te raken, wat onmogelijk bleek. Ik kreeg een paar keer een schok, maar ik ging door zodat ik het perfecte shot kon maken.

Overdag en 's nachts fotograferen

Als ik 's nachts op pad ga, neem ik zo min mogelijk mee. Vaak pak ik de Sony α7R IV en misschien de α7R III, die ik als back-up gebruik. Ik neem ook de FE 50 mm f/2.8-macrolens en de FE 90 mm-macrolens mee, en een flitser om de insecten te belichten. Ik kan de intensiteit van de flitser helemaal zelf bepalen, dus ik stel mijn camera volledig handmatig in om de gewenste belichting te krijgen. Ik stel de sluitertijd in op 1/250e seconde, de maximumsnelheid die ik met de flitser kan gebruiken, en vervolgens kies ik het diafragma en de intensiteit van de flitser. Die instellingen pas ik gaandeweg aan als dat nodig is. Als mijn instellingen eenmaal kloppen, houd ik die echter vaak de hele nacht vast.

Bij daglicht fotografeer ik meestal zoogdieren of vogels. Daarbij is het belangrijk dat je klaarstaat, want deze dieren zullen je sneller dan insecten opmerken en dan vluchten of zich verstoppen. Toch heb ik ook de 90 mm F/2.8-macrolens bij me, zodat ik kan wisselen als ik iets kleiners zie dat ik op de foto wil zetten.

Overdag is er meer licht, dus dan stel ik de α7R IV in op de modus voor diafragmaprioriteit. Als ik die gebruik, hoef ik alleen de juiste ISO-gevoeligheid in te stellen en hoef ik niet te veel aandacht te besteden aan de sluitertijd. Voor het scherpstellen gebruik ik realtime autofocustracking. Die functie werkt perfect. Samen met de sensor met 61 megapixels en een opnamesnelheid van 10 fps is de α7R IV op dit moment de allerbeste camera die je kunt vinden voor het fotograferen van wilde dieren.

Context creëren

Voor mij is de perfecte natuurfoto een foto die een gevoel oproept. Hij moet iets met je doen en het draait om meer dan het vastleggen van een moment. Net als bij elk ander type fotografie is het belangrijk dat de compositie en het licht kloppen, maar er zijn verschillende elementen die bijdragen aan een goede natuurfoto.

Aangezien mijn projecten vaak draaien om de relatie tussen mens en dier, zijn er ook vaak mensen op mijn foto's te zien om het hele verhaal te kunnen vertellen. Ik wil mijn kijk op natuurbehoud overbrengen en mensen bewust maken van de insecten die momenteel centraal staan in mijn werk. De foto's van mensen zijn belangrijk omdat ze het bewustzijn vergroten en een verband leggen tussen het gedrag van mensen en dieren. Ik wil niet alleen laten zien hoe mooi de insecten zijn, maar ook wat onze band met ze is.