Een landschap dat is bedekt met een laag sneeuw heeft een kalmerende werking. Alle mogelijke afleidingen zoals stenen, twijgjes en herfstbladeren zijn verstopt onder een witte deken. Dit geeft me een volledig schoon canvas om mee te werken. Het is de perfecte scène om de aandacht te verleggen naar de onderwerpen en deze minimalistisch te fotograferen.

Ken je apparatuur
Voor dit soort foto’s gebruik ik mijn Sony Alpha 1 en Sony Alpha 9. Beide camera’s hebben geweldige AF-systemen en maken snel foto’s zodat ik nooit iets mis. Ik combineer de camera’s met de Sony 400mm f/2.8 GM OSS, FE 200-600mm f/5.3-6.3 G OSS en de FE 100-400mm f/4.5-5.6 GM OSS. Deze drie lenzen neem ik altijd mee wanneer ik wilde dieren ga fotograferen.

Een handige functie bij het fotograferen in de sneeuw is dat ik de belichting kan zien voordat ik de sluiter open. Met de elektronische zoeker kan ik de belichting controleren zodat ik een zo wit mogelijke achtergrond kan fotograferen. Ik kan ook zien of het licht verandert en het histogram gebruiken om de sluitertijd of ISO-gevoeligheid aan te passen. En dit allemaal terwijl ik achter de camera klaar zit om de foto te nemen.

Wees voorbereid
Bij het fotograferen van dieren gaat het erom dat je zo lang mogelijk bij je onderwerp kan zijn. In de winter is dit een stuk lastiger. Zonder de juiste uitrusting kan ik niet zoveel tijd besteden aan het fotograferen. Ik ga meestal een paar dagen achter elkaar eropuit. Mijn belangrijkste uitrusting is dan ook mijn expeditietent, die zelfs orkanen kan weerstaan. Het weer kan zó snel omslaan dat je een plek nodig hebt om te schuilen.

Maak een compositie
Het landschap is niet altijd perfect wit of bedekt met sneeuw. Daarom is het belangrijk dat ik de goede plek kies, met de juiste hoek en afstand, en een lens gebruik met de juiste brandpuntsafstand. Dit betekent dat ik vaak dicht bij de grond moet blijven om verstorende elementen zoals stenen uit het beeld te houden. Ik fotografeer vaak met het lensdiafragma volledig open, zodat de voorgrond zo onscherp mogelijk is. Dit helpt bij het verbergen van kleine, storende elementen en het creëren van een egale voorgrond. Wanneer dat allemaal gedaan is, komt het neer op de positie en houding van het dier.

Bij het fotograferen zet ik mijn Alpha 1 en Alpha 9 op back button focus. Hiermee kan ik gebruikmaken van de AF-tracking, zodat ik weet dat ik een perfect scherpe foto heb wanneer ik de sluiter activeer. Als ik geluk heb en de compositie van een foto kan veranderen, kan ik scherpstellen op het onderwerp en de positie van het dier in het frame wijzigen. Maar als het frame een witte sneeuwachtergrond is, kan ik vaak de camera niet verplaatsen omdat ik dan een storend element in het frame krijg. Dus focus ik op het dier en wacht ik geduldig tot dit zich goed in het frame positioneert. Met de focussystemen van de Alpha 1 en Alpha 9 kan ik me concentreren op het onderwerp en de compositie omdat ik weet dat het onderwerp perfect scherp zal zijn.