Alles wat te maken heeft met muziek

Maaike Ronhaar heeft altijd al een passie voor muziek gehad en ging vaak naar concerten en festivals. Deze gaven haar, zoals ze zelf zegt, een magisch gevoel. Maar wat ze pas besefte toen ze muzikanten begon te fotograferen, was hoeveel tijd en moeite deze artiesten in hun muziek steken. “Ik probeer die toewijding in mijn foto's vast te leggen”, zegt ze.

Maaikes muziekfotografie is gericht op de passie en intimiteit achter de schermen, die je alleen ziet als je met een band meegaat op tour. Maaike vertelt enthousiast dat als je meegaat op tour, je onderdeel van het team wordt en in de omgeving wordt opgenomen. Dat is ideaal voor het soort foto's dat ze maakt.

Om deze momenten vast te leggen, gebruikt ze de α7R III samen met haar geliefde α7S II, die ze soms nog steeds gebruikt om bij extreem weinig licht foto's met heel hoge ISO-waarden te maken. Ze heeft deze camera al jaren.

In Maaikes serie 'All That Moves Around Music' staan de documentairefoto's van artiesten centraal. “Ik koos deze titel omdat ik wilde benadrukken dat er meer is dan alleen de artiest op het podium en dat muziek groter is dan wat mensen beseffen”, legt ze uit.

Hoewel sommigen zich richten op de energie en de adrenaline op het podium, is Maaike het meest geïnteresseerd in de momenten dat de band niet op het podium staat. “Ik probeer altijd intiemere momenten vast te leggen. Ik heb een foto waarop Tyler Bryant ontspannen op de bank zit met zijn gitaar. Hij heeft zijn gitaar altijd in de hand, ook voor en na de shows. Hij is altijd aan het spelen of iets aan het opnemen. Op deze foto zit hij echt in zijn eigen wereldje. Het is een heel intiem moment waarop hij alleen is met zijn gedachten. Voor mij is dat magisch.”

Om natuurlijke foto's van een band te maken en echt dichtbij te kunnen komen, is het volgens Maaike heel belangrijk om tijdens de tour van een band op te gaan in de groep. Je moet als het ware onzichtbaar zijn. Zodra je de tourbus instapt, ben je bij de band thuis. Maaike legt uit: “Het draait niet om jou als persoon of als fotograaf. Het draait alleen om de band en je moet proberen zo min mogelijk op te vallen.” Een voorbeeld hiervan zien we in een emotionele foto die backstage is gemaakt, van Dennis Duijnhouwer die voor zijn grote optreden een momentje voor zichzelf neemt op de gang.

Als we aan bands backstage of in een tourbus denken, zien we vaak grote hoeveelheden alcohol en wilde feestjes voor ons, maar Maaike legt uit dat de realiteit er voor veel bands heel anders uitziet. Muzikanten zijn ook mensen en ze hebben net als wij last van stress, vermoeidheid en ziekte. Maar zoals ze dat zeggen: the show must go on.

“Ik heb een foto van Tyler Bryant na een optreden. Hij had griep en was echt ziek. Hij deed er alles aan om toch op het podium te kunnen staan, maar na het optreden had hij geen energie meer over en zakte hij in elkaar op de bank. Zo beroerd voelde hij zich. Ik wil echt de menselijke kant laten zien en hoe hard deze mensen werken om het concert magisch te maken voor de bezoekers.”

Net als bij elk ander type fotografie is het belangrijk om op het juiste moment op de juiste plek te zijn om de beste documentairefoto's te maken. Dat betekent natuurlijk dat je altijd een camera bij je moet hebben. Voor Maaike is dat de Sony α7R III, vaak samen met de Zeiss 35mm f/1.4-lens. Deze combinatie is licht en klein genoeg om overal mee naartoe te nemen, en heeft functies zoals een stille sluiter zodat ze discreet te werk kan gaan. Ook met de beeldkwaliteit zit het goed. De enorme sensor met een resolutie van 42,4 megapixels en het grote dynamische bereik bieden Maaike flexibiliteit bij het bewerken van de foto's.

Een interessant weetje: Maaike stelt haar α7R III in op zwart-wit. “Als ik op het scherm of via de zoeker naar een zwart-witbeeld kijk, herinner ik me alle shows die ik in mijn gedachten heb gefotografeerd, ook in het zwart-wit. Ik fotografeer in RAW, dus grappig genoeg zie ik de foto's pas tijdens de nabewerking voor het eerst in kleur.”

Ze vervolgt: “Soms word ik verrast door de kleuren, maar ik bewerk de foto's altijd in het zwart-wit tenzij de kleur echt iets toevoegt.” Voor Maaike zegt zwart-wit veel meer dan kleur. Ze legt uit dat als je een foto in kleur schiet, de kleuren het beeld aanvullen. Als je het in zwart-wit schiet, draait het meer om de pure energie en emotie op dat moment.

Maaike vindt het belangrijk om ook momenten buiten de spotlights vast te leggen. Een van de redenen om zowel documentaire- als concertfoto's te maken, is dat ze een compleet verhaal wil vertellen.

“Livemuziek fotograferen en documentairefoto's maken zijn twee verschillende dingen met een heel verschillende aanpak, maar ik vind het allebei geweldig. Ik volg bands graag gedurende het hele proces. Als je zowel tijdens optredens als daaromheen fotografeert, zie je het hele verhaal van de band, en dat is wat ik wil bereiken. Ik probeer mensen inzicht te geven in hoeveel muziek voor de artiest betekent en ik hoop dat ik door middel van mijn foto's mensen kan raken met wat muziek betekent voor mij en de bands waarmee ik werk.”