Voor mij staan de lente en de zomer symbool voor een nieuw begin. Je ziet de heldere kleuren van de eerste bloemen en ik word vooral erg enthousiast van vlinders en libellen. Ik ben gek op dieren. Tijd met ze doorbrengen in de natuur is voor mij als een onuitputtelijke bron van geluk en inspiratie. Voor macrofotografie zijn vlinders en libellen enkele van mijn favoriete subjecten, maar ik fotografeer ook graag vogels die actief bezig zijn met het bouwen van een nest en het voeden van hun jongen. Eigenlijk raak ik geïnspireerd door alles wat vliegt.

Als je je op het subject concentreert, vergeet je soms dat het licht bij natuurfotografie net zo belangrijk is als bij elk ander type fotografie. Kies daarom het beste moment van de dag, zodat de richting en intensiteit van het licht optimaal zijn. Het licht beïnvloedt niet alleen het subject, maar ook hoe de achtergrond van de foto eruit komt te zien.

Dan is er nog het weer. Ik voer een constante strijd tegen de wind: de grootste vijand van elke macrofotograaf. Als je extreme vergrotingen en kleine diafragma's gebruikt om de grootst mogelijke scherptediepte te krijgen, kan zelfs het lichtste briesje het subject al ongewenst laten bewegen en zo een foto verpesten die heel mooi had kunnen worden.

Ik fotografeer momenteel met een Sony Alpha 7R IV, maar ik gebruik soms ook de Alpha 9 II. Als ik macroshots maak, bevestig ik de Sony FE 90mm f/2.8 G-macrolens op mijn camera of gebruik ik een externe macrolens van 180 mm met een adapter. Als ik vogels fotografeer, gebruik ik de Sony FE 200-600mm G-lens of leen ik, als ik geluk heb, soms de FE 600mm f/4 G Master-lens. Die is perfect.

Het spreekt voor zich dat je voor de macrofoto's die ik maak een statief nodig hebt. Voor een goede scherptediepte fotografeer ik op f/8 of f/11 en ik probeer de ISO-gevoeligheid op 100 of 200 te houden. Zo bereik ik sluitertijden die gemiddeld tussen 1/5e en 1/50e seconde liggen. Hoewel het autofocussysteem geweldig is, stel ik vaak handmatig scherp, en ik gebruik de uitvergrote weergave op de camera om de scherpstelling en scherptediepte precies te krijgen zoals ik wil.

Als ik macrofoto's maak, gebruik ik vaak ook elektronische focusrails, zodat ik meerdere foto's kan maken met telkens net een ander scherpstelvlak. Die kan ik vervolgens samenvoegen met behulp van software, waardoor er als het ware een gestapeld beeld ontstaat waarop het volledige subject scherp is, maar waarvan de achtergrond wel vervaagd blijft. Voor deze techniek mag er niets bewegen: de camera niet, het insect niet en datgene waar het insect op rust ook niet. Daarom is het zo belangrijk om een dag te kiezen waarop het windstil is.

Het beste advies dat ik kan geven voor als je foto's maakt in de natuur, is om een dag te kiezen waarop het zo min mogelijk waait, maar ook om vroeg op te staan en in de ochtend te fotograferen terwijl de zon opkomt. Bij lagere temperaturen bewegen de insecten veel langzamer en ze zitten dan ook vaak in het vroege zonlicht om hun lichaam op te warmen. Het licht is 's ochtends natuurlijk ook prachtig en misschien zie je zelfs wat mist of dauwdruppels, waardoor je de achtergrond van je foto's nog interessanter kunt maken.

Voor het fotograferen van vliegende vogels is oefening nodig. Je moet daarnaast goed weten hoe het autofocussysteem van je camera werkt. Zowel de Alpha 7R IV als de Alpha 9 II beschikt over een geweldig autofocussysteem. De eerste heeft bovendien een resolutie van 61 miljoen megapixels, waardoor ik elk detail kan vastleggen, en de tweede laat me met tot wel 20 frames per seconde fotograferen.

Ik stel mijn camera's in op de AF-C-modus, waarbij ik de scherpstelpunten vergrendel op L of Zone, zodat er ruimte is om de vogel te volgen terwijl hij beweegt. Daarna stel ik de continue opname in op Hi+, waardoor ik zoals eerder gezegd met tot wel 20 fps kan fotograferen met de Sony Alpha 9 II. Zo kan ik verschillende shots maken en allerlei bewegingen vastleggen terwijl de vogel vliegt. Dan zijn er nog de belichtingsinstellingen. De sluitertijd is natuurlijk het belangrijkst, want ik wil geen bewegingsonscherpte. Ik stel de sluitertijd altijd in op minimaal 1/2000e seconde en ik laat het diafragma op de maximale instelling. Ik vertrouw genoeg op de camera om de auto-ISO-modus te gebruiken, omdat ik weet dat zowel de Sony Alpha 7R IV als de Alpha 9 II nauwelijks ruis produceert, ook bij een hogere gevoeligheid. Ik kan erop rekenen dat als ik snel vliegende vogels fotografeer, ik alle details op beeld krijg.